Odun Kadın
odun_kadin@outlook.com
Yazarın diğer köşe yazıları ...

Bütüteç:    

DİLİMDE Kİ KELİMELER;

Eylül…

Ne aşklar ne ayrılıklar biriktiririz şimdi…

Ya gelene sevinir birileri, ya da gidene döktürür şiirlerini…

Her birimiz şair kesiliriz, 2-3 kelime düzgün cümle kuramazken;

Severiz beylik lafları…

Dilimize hiç düşmemiş şarkıları bile dinlerken buluruz kendimizi…

Sebebi de olmaz hani, neden derler? -öyle deriz…

İçimizdeki hissizliği anlatmaya çalışırız, ama nafile…

Ne zamandan beri bu kadar hissiz olduk?

Ne acı ne sevinç sanki hiçbir şey kalmamış gibi hayatta…

Uyanmak için, yaşamak için sebepler yaratır olmuşuz.

Çünkü yapmak isteyip de yapamadıklarımız, gitmek isteyip de gidemediklerimiz, sevmek isteyip de sevilmediklerimiz vardır…

Avaz avaz susmuşuz içimizde…

Küçük intiharlar yaratırız kendi kendimize…

Korkarız,

Sevmeye bile korkarız çünkü ‘ya giderse’ diye ya kaybedersem yeniden diye…

Giden gider, yaşadığımız yanımıza kar kalır unutmuşuz.

Yarın diye bir şey olmasa da olur, neyin pazarlığı ki bu?

Ne demiş Nazım Hikmet;

“İnsan, öleceğini bile bile nasıl yaşar? Ya çıldırır ya da öleceğini unutur

Unutun, nefes alın, nefes almanın ne kadar güzel bir şey olduğunu düşünün…

Her sabah uyanmanın, çayın deminin, kahvenin kokusunun, en çokta birinin sevmenin tadını çıkartın…

Eylül gider, zaman geçer, bir bakarsınız hayat biter farkına varın…



Tarih: 15.09.2017

Okunma: 1653
Paylaş Face
Paylaş facebook
Blog
Paylaş Blogger
Frien
Paylaş Friendfeed
Mysp
Paylaş Myspace
Twit
Paylaş twitter


Yasal Uyarı: Yayınlanan köşe yazısının tüm hakları lezce.com'a aittir. Kaynak gösterilse dahi köşe yazısının tamamı özel izin alınmadan kullanılamaz. Ancak alıntılanan köşe yazısının bir bölümü, alıntılanan sayfaya aktif link verilerek kullanılabilir.



Not: Bu sayfalarda yer alan Köşe yazıları ve okur yorumları kişilerin kendi görüşleridir. Yazılanlardan lezce.com sorumlu tutulamaz.

  Bu yazıya ait yorumlar

  Yorumlayan: Sureyya_58CaN
Sade , okunası , okudukça dokunası bir makale olmuş . Teşekkürler ...

  Yorumlayan: schmied
Ne demiş Nazım Hikmet;

“İnsan, öleceğini bile bile nasıl yaşar? Ya çıldırır ya da öleceğini unutur

Unutun, nefes alın, nefes almanın ne kadar güzel bir şey olduğunu düşünün…

Her sabah uyanmanın, çayın deminin, kahvenin kokusunun, en çokta birinin sevmenin tadını çıkartın…

Eylül gider, zaman geçer, bir bakarsınız hayat biter farkına varın…


Ne kadar`da farkına varılamayan ama aslında hep yaşanıp göz önünde olunan böylesine sade ve de anlamlı cümleleri bir arada kullanmışsınız ağzınıza ve yüreğinize sağlık...


[Yorum eklemek için tıklayın]