Üye
(44 Puan)
 
|
ESKİCİ!!:
Adını söylemekten yoruldum sanma sakın,
ben bir gidişe sevdalanmışım.
sonrasında
yazıklar oldu bana,
payıma lanet bir yalnızlık düştü.
düştü ve acıdı yürek yanım...
ne oldu da böyle oldum; biliyorsun.
bildiklerini harf harf,
satır satır unutuyorsun...
insansın, en çok kendin kadar
ve insanlığın kadar utanmazsın.
ben cehenneme direk olmak için yaş
yaşımdan hariç bir ayyaş kadar
hürriyete ve şiire muhtaç,
yollarımda köreltiyorum
göz pınarlarımı ve en çok da ``adım``larımı.
çünkü diyorum
çünkü adım kadar kalacaksam dünyada
HİÇ liğimden fayda kalmayacak bana.
HİÇ lik ki bir damladan deniz aşırmaktı.
bunun anlamı bir yana
sarı sevdalar da hazan mevsiminde
bahar kadar doğurgandı...
ama sen darağaçlarını filizlendiren
o en eski rüzgarlara sürdüğün onulmaz lekelerle
terk ettin HİÇ liğin rüyasını...
``benden bu kadar`` demek zordu
ve
``benden bu kadar`` demek
hiç bu kadar kolay harcanmamıştı...
o yüzden bir gidişe sevdalandım ben
o yüzden yorulmadım adını söylemekten...
çünkü adın
artık kara kışın karları altında
çırılçıplak yatan
umutsuz bir yalnızlıktı...
|
