Üye
(375 Puan)
|
Gitme KaL:
Kaç mavi aşk yaşadık seninle, kaç deli gece... Düşünce, dolunay bile utanır, yıldızlar çıldırır, ağlar güller ben, seni işte öyle bir gecede sevdim, hesapsız. Ve düşlerim... Düşlerim sınırsızdı alabildiğine duygularım sabırsız. Bir çocuk kadar günahsız. Sahi, sen de sevebildin mi beni? Seni sevdiğim kadar, bir dokunsana yüreğime, bak, orada sen varsın. Mutluluk nedir? Diye sorsalar `Sen` derim alabildiğine, yalnız sen. Sesin, gözlerin, ellerin sonra, titreyen dudakların ve arzun çekingen sen, benim her şeyimsin. Sensiz neye benzer bu ay, bu güneş sonra, kim aydınlatır benim gecemi, günümü kim paylaşır? Kim sorar derdimi, ben neye sevinirim, kimle gülerim? Kal biraz daha... Beraber büyüttük sevinçlerimizi, beraber öğrendik yaşama direnmeyi sevmeyi beraber öğrendik. Bak, güneşler doğdu üzerimize ağlamak bu kadar kolay mıydı ve güzel miydi gülmek kadar? Herkese seni anlatmak istiyorum Seni şiirlerimde anlatmak; Her dizede senin adının olduğu çığlık çığlık... İçimi ısıtan sen, tam şuramda; ılık ılık, sen olmalısın kıpır kıpır yüreğimde... Sevdan olmalı deli dolu ve çılgınlığın, olmalı. Ben seni sevmeyi seviyorum Ve seni özlemeyi. Bu bir itiraftır... Aşkın yoksa ben de yokum yetim düşlerimin kimsesizliği kuşatır benliğimi hüzünler yağar gecelerime. Ben, bir garip ben olurum, sığamam odalara, taş duvarlar üzerime gelir. Ruhum durmaz bedenimde, hücrelerim yaşamaz. Kurumuş dallara döner yüreğim, susuz çöllere... Bu Gece bu hayat böyle bitemez, ben ölürüm, Ölürüm gitme, kal biraz daha...
GİTME KAL BİRAZ DAHA...
|
