Üye
(18 Puan)
 
|
Seni Sevmek:
Gelişinle, üşürüm sanmıştım sevdanın yelleriyle. Gelişinle, fırtınalar kopar diye düşlemiştim yüreğimin sahralarında. Sen gelirken, menekşe kokulu baharları özlerim derdim, gönlümün karmaşık kuytularında.
İki yağmur damlası gibi düşmüşüz seninle ben, ikimiz bu yerküreye. Nice sevdalardan arınıp bir sevda deresinde çoğalıp karışmışız sevginin ırmaklarına. Denizlere dökülüp arınmışız maviliklerden. Simsiyah göklere inat gülümsemişiz maviliklere. Yıldızlarla elele tutuşup yalan dünyaya el sallamışız. Kırılan her yüreğe ninniler söyleyip, kendi dertlerimizi unutmuşuz.
Seninle ben, kırık ikindilerde elele, yürek yüreğe, çıkarsız, anlamlı bir sevdanın kucağında yağmur kuşlarını takip edip günlerce, kartal yuvalarına ekmekler taşırız ellerimizle. Zirvelerde, dağ rüzgarlarıyla dans edip, krater yuvalarına çiçekler ekeriz sevgimizle. Suskunluklarımıza serptiğimiz umut tohumlarının adını değiştirir, onları bir cam kavanoza koyup sunarız aşk`tan nasibini alamamış nice insanlara.
Seninle ben, savaş alanlarına korkusuzca dalıp, göğsümüzü siper edip, baruta, kurşuna ve atoma, tetik çekmeye hazır ellere bahçemizde yetiştirdiğimiz `Aşk Gülleri`ni sunup, bir gökkuşağının üzerinde değiştirirdik geçmiş ve geleceğin en acı yazgısını.
Seninle ben, yeryüzünün en sır dolu katmanlarına dalıp, Yunus`un ve Mevlana`nın dergahında bağdaş kurarak yaşam şerbeti içer, onların huzurunda dualara dururduk. Kızılca kıyametler koparken nice yüreklerde, seninle ben mevsimlerin geçişini durdurur, bahar günlerinde karlar düşürürdük çiçekli dallara, sulara hasret çölleri yağmurlara doyurur, buz dağlarına salıncaklar kurardık.
Seninle ben, yüreklerdeki yaralara derman olur, sevgilerden köprüler kurardık denizlerin üzerine. Martıların kanatlarıyla derinliklere dalar, balıklara dil öğretirdik. Ahtapotların kollarına sevgi döğmeleri yapardık mürekkep balıklarının dilleriyle.
Seninle ben, bu anlaşılmaz devranda bir güne sığdıracağımız bunca işle uğraşmaya hazırken, ellerimiz asla kopmazdı birbirimizden. Terden sırılsıklam avuçlarımıza rüyalarımızı bulayıp, onlarla bir beyaz atın üzerinde dolaşırdık yeryüzünü.
Kırlarda dörtnala koşarken, saçlarının deli eden kokusuyla herşeye katlanırdım inan. Gözlerinin bozkırlarına, yüreğinin denizlerine, beyninin cennetine dalmak öyle yaşama bağlıyor işte beni. Ateşler yansa da içimde, kızılca kıyametler kopsa da çevremde `Seviyorum Seni`. Seni sevmek, yaşamak olduğu için yaşıyorum. Seni sevmek, yaşarken kıyamet olsa da, Sevdanın Kıyametlerinde çok mutluyum. Çocuk yüreğimin çiçekli bahçelerinde, bambaşka bir dünyanın kadını olduğumu bilmektir seni sevmek. Seni sevmek, en bilinmezliklere bile gülebilmektir.
Anlayacağın birtanem, bu dünyada misafirliğimin bedelidir `Seni Sevmek! ..`
|
