Üye
(14 Puan)
 
|
Sosyal Kamuflaj Mekanizmaları:
Bu konuyu biraz da günah çıkarmak için açıyorum. Özetlemek gerekirse, merak konum özellikle lezbiyen kadınların hem kendi cinsiyet algıları, hem de bununla eşcinsellikleri arasında nasıl bir bağ kurdukları.
Mesela ben dişi olmaktan çok memnunum, asla erkeklik hevesim yok, kibir değil bu saf özsevgi. Sevdiğim kız türü de kıza benzeyen tipler, yani tomboy asla sevmiyorum.
Neyse sorun şu ki, bazen kimse şüphelenmesin diye ``tipik kız davranışı`` veya ``tipik kız muhabbeti`` olduğunu düşündüğüm bazı hallere büründüğüm oluyor ama bunu yaptıktan sonra da kendimden iğreniyorum, çünkü çok yabancı geliyorum kendime ve kız olmaya devam etmek için aslında bu tarz saçma davranışlara ihtiyacım yok. Ki bunlar kızlara dair en karikatür algıyı yansıtan şeyler. Suçluluk duygum ve kamuflaj kaygım doğana kadar şöyle bir 6 yıl önce falan böyle bir sorunum yoktu. Gayet duru, ayık bir kızdım. Ama şimdi kendimi bazen travesti gibi hissediyorum (onların erkek olması açısından yaptım bu benzetmeyi). Evet, 6 yıl önceydi, ve ben kısa süren bir açıklık döneminden sonra yeni bir ortam, yeni bir hayat modunda, kendimi elevermeme kararı aldım. Ve sonra etrafımda ultra-kız olduğunu düşündüğüm bütün hatunları çok dikkatli incelemeye başladım. Yok sesini incelt, yok aksanlarla oyna, saçınla başınla oyna, daha fazla gülümse, efendim azıcık kırıt, off başım döndü be. ben kendime format atmak istiyorum mümkünse. çünkü bütün bunlar beni benden çalan gereksiz saçaklar.
Böyle bir sorun yaşayanınız oldu mu hiç aranızdan? Ne yaptınız sonra?
|
